ការធានារ៉ាប់រងតាមផ្លូវច្បាប់លើសំណង់ និងកាតព្វកិច្ចរបស់ភាគីពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងវិស័យសំណង់៖ ឱកាសអាជីវកម្មថ្មីសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង

• ៩ មករា ២០២០
• ព័ត៌មានក្នុងស្រុក
• 7290 មើល

ច្បាប់ស្តីពីសំណង់ បានណែនាំអំពីទិដ្ឋភាពផ្លូវច្បាប់ផ្សេងៗគ្នាអំពីការធានាលើសំណង់ ដែលគ្រប់អ្នកម៉ៅការសាងសង់ និងម៉ៅការសាងសង់បន្តទាំងអស់ ដែលចូលរួមនៅក្នុងគម្រោងសាងសង់ ត្រូវតែទទួលខុសត្រូវ ខណៈដែលកាតព្វកិច្ចថ្មីជាច្រើនត្រូវបានដាក់បន្ទុកដល់ភាគីពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងគម្រោងសាងសង់របស់ខ្លួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ការ្យនេះជាឱកាសសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង ក្នុងការដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងវិស័យនេះ ដោយគ្របដណ្តប់រាល់ហានិភ័យដែលអាចនឹងកើតមានឡើងនៅក្នុងវិស័យសំណង់នេះ។

យោងតាមទិន្នន័យថ្មីៗនេះ ដែលចេញដោយក្រសួងរៀបចំដែនដីនគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ បានបង្ហាញថា ការវិនិយោគសរុបលើវិស័យសំណង់នៅកម្ពុជា មានលើសពី ៣ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក នៅចន្លោះខែមករា និងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៩ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងចំនួនតែ ២,១ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក នៅឆមាសទីមួយ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ ដែលតំណាងឱ្យកំណើន ៥៧,៥ ភាគរយ។

ការអនុវត្តច្បាប់ដោយគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងការគ្រប់គ្រងលើវិស័យសំណង់ ជាអាទិភាពខ្ពស់សម្រាប់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងគោលបំណងធានានូវទំនុកចិត្តរបស់វិនិយោគិន និងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវកំរិតគុណភាព សុខភាព និងសុវត្ថិភាពនៅក្នុងវិស័យនេះ។

ពាក់ព័ន្ធនឹងការលើកឡើងខាងលើនេះ ច្បាប់ស្តីពីសំណង់ ត្រូវបានប្រកាស ឱ្យប្រើដោយព្រះរាជក្រមលេខ នស/ រកម / ១១១៩ / ០១៩ ចុះថ្ងៃទី ២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ និងចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី ៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ( ច្បាប់ស្តីពីសំណង់)។

ច្បាប់ថ្មីនេះ ចែងអំពីបទប្បញ្ញត្តិថ្មីផ្សេងៗគ្នា ដោយកំណត់ថា មានផលប៉ះពាល់នៅក្នុងវិស័យសំណង់ ដូចជាបទប្បញ្ញត្តិទាក់ទងនឹង៖ (i) រយៈពេលទំនួលខុសត្រូវ និង (ii) ទំនួលខុសត្រូវរបស់អ្នកពាក់ព័ន្ធគម្រោងសាងសង់។

មុនពេលអនុវត្តច្បាប់សំណង់ អ្នកម៉ៅការជាទូទៅ បដិសេធក្នុងការផ្តល់ការធានាសំណង់ដល់អតិថិជនរបស់ពួកគេ។ លក្ខខណ្ឌដែលបានព្រមព្រៀងគ្នា និងរយៈពេលនៃការទទួលខុសត្រូវ ជាធម្មតាគឺ ស្ថិតនៅក្រោមការចរចារយ៉ាងស្វិតស្វាញ និងចំណាយពេលច្រើន រវាងគូភាគី ហើយនៅក្នុងការអនុវត្តជាទូទៅ ត្រូវបានផ្តល់ជូនសម្រាប់រយៈពេលពីមួយ ឬពីរឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។

ឥឡូវនេះ ច្បាប់ស្តីពីសំណង់ តម្រូវឱ្យអ្នកម៉ៅការ និងអ្នកម៉ៅការបន្តទាំងអស់ ចូលរួមក្នុងគម្រោងសាងសង់នៅកម្ពុជា ផ្តល់ជូនអតិថិជនរបស់ពួកគេ នូវរយៈពេលធានាលើការទទួលខុសត្រូវជាកាតព្វកិច្ចសម្រាប់រយៈពេលជាក់លាក់ណាមួយ ទោះបីជាមិនបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងកិច្ចសន្យាសំណង់ក៏ដោយ។

មាត្រា ៧១ នៃច្បាប់ស្តីពីសំណង់ ចែងអំពីរយៈពេលបីផ្សេងគ្នា សម្រាប់រយៈពេលនៃការទទួលខុសត្រូវរៀងៗខ្លួនអាស្រ័យលើប្រភេទការងារសំណង់ដែលកំពុងអនុវត្ត៖

ក) ពីរឆ្នាំសម្រាប់ការងារទាក់ទងនឹងអគ្គិសនីទឹកមេកានិកនិងការងារពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត

ខ) ប្រាំឆ្នាំសម្រាប់ការងារទាក់ទងនឹងជញ្ជាំងខាងក្រៅ បង្អួចទ្វារ និងដំបូល និង

គ) ដប់ឆ្នាំសម្រាប់ការងារគ្រឿងបង្គុំ ដែលធ្វើពីបេតុងអាម៉េរ ដែកបេតុង ឬដែក។

នៅពេលដែលការខូចខាតណាមួយលេចចេញមក វានឹងទាមទារថាតើការខូចខាតនោះ និងលក្ខណៈនៃការងារ ត្រូវបានបញ្ជាក់ ថាតើការខូចខាតដែលកើតឡើង បានគ្របដណ្តប់ដោយរយៈពេលនៃកាតព្វក្នុងសុពលភាពធានាដែរឬទេ?

វាអាចធ្វើទៅបាន តាមរយៈកិច្ចព្រមព្រៀងគ្នាទៅវិញទៅមក សម្រាប់គូភាគីដើម្បីបន្ថែមរយៈពេលនៃការធានាទាំងនេះ ប៉ុន្តែមិនមែនដើម្បីកាត់បន្ថយការធានាទេ ដោយសារតែការរធានាបែបនេះ និងរយៈពេលអប្បបរមារនៃការធានា គឺជាសមាសធាតុនៃកាតព្វកិច្ចដែលមានចែងក្នុងកិច្ចសន្យាសំណង់។

មាត្រា ៧១ នៃច្បាប់ស្តីពីសំណង់ បានចែងយ៉ាងច្បាស់ថា “ភាគីពាក់ព័ន្ធនឹងកិច្ចសន្យាសាងសង់ អាចព្រមព្រៀងលើរយៈពេលទំនួលខុសត្រូវផ្សេងៗ ដែលមានរយៈពេលវែងជាងរយៈពេល ដែលបានចែងក្នុងមាត្រា ៧១” ប៉ុន្តែ “ការកំណត់រយៈពេលនៃការទទួលខុសត្រូវ ដែលមានរយៈពេលខ្លីជាងនេះនឹងត្រូវទុកជាមោឃៈ”។

គោលបំណងនៃមាត្រា ៧១ គឺដើម្បីការពារវិនិយោគិន ឬអ្នកទិញក្នុងករណីមានបញ្ហា ត្រូវបានរកឃើញបន្ទាប់ពីកាលបរិច្ឆេទចាប់ផ្តើមនៃការធានាទាំងនេះ (ឧទាហរណ៍កាលបរិច្ឆេទប្រគល់) និងពេញមួយអាយុកាលនៃរយៈពេលធានា។ នៅក្នុងសេណារីយ៉ូនេះ ភាគីដែលទទួលខុសត្រូវចំពោះការខូចខាតបែបនេះ នឹងត្រូវជាប់កាតព្វកិច្ចក្នុងការជួសជុលសង ឬដោះស្រាយជាសំណង។

សុពលភាពនៃកាលបរិច្ឆេទចាប់ផ្តើមរាប់សម្រាប់សុពលភាពនៃការធានាទាំងនេះ គឺរាប់គិតពីថ្ងៃនៃការប្រគល់-ទទួលសំណង់យកទៅប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការដោយផ្នែក ឬទាំងមូល។ ដូច្នេះប្រសិនបើមានបញ្ហាកើតឡើងមុនកាលបរិច្ឆេទប្រគល់-ទទួល អ្នកម៉ៅការនឹងមិនមានកាតព្វកិច្ចជួសជុលឡើង បើយោងតាមមាត្រា ៧១ នៃច្បាប់ស្តីពីសំណង់។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ករណីនេះ នៅតែអាចធ្វើទៅបាន ដោយយោងតាមមាត្រា ៦៥៤ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណីដែល “អ្នកម៉ៅការសាងសង់ត្រូវបានសន្មតទទួលកាតព្វកិច្ចបំពេញការងារជាមូលដ្ឋាន ដើម្បីបញ្ចប់ការងារដោយគ្មានបញ្ហាខូចខាតនៅពេលប្រគល់-ទទួលជាក់ស្តែង” ។

បន្ថែមលើសុពលភាពនៃរយៈពេលធានា ច្បាប់ស្តីពីសំណង់ រួមមាន បទប្បញ្ញត្តិទាក់ទងនឹងកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់នៅក្នុងវិស័យសំណង់។

ច្បាប់សំណង់កត់សម្គាល់ទៅលើ (i) ការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នករចនាសិក្សាគម្រោង ដោយសារការខូចខាតដែលបណ្តាលមកពីឯកសារសិក្សាគម្រោងមានកំហុស (ii) ការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកបញ្ជាក់ការងារ ក្នុងករណីមានការខូចខាតដែលបណ្តាលមកពីការត្រួតពិនិត្យមានលក្ខណៈមិនត្រឹមត្រូវ ឬមិនពេញលេញ (iii) ការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកផលិតសម្ភារសំណង់ ផលិតផល និងឧបករណ៍បំពាក់ ប្រសិនបើពួកគេត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានភាពខ្វះចន្លោះ និង (iv) ការទទួលខុសត្រូវរួមគ្នារបស់ម្ចាស់ និងអ្នកម៉ៅការសាងសង់ក្នុងករណីមានការខូចខាតដោយសារការសាងសង់មានលក្ខណៈខ្វះចន្លោះ ឬការគ្រប់គ្រងទីតាំងមិនត្រឹមត្រូវ។

កាតព្វកិច្ចទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នករចនាសិក្សាគម្រោង អ្នកបញ្ជាក់ការងារ ម្ចាស់ ឬអ្នកម៉ៅការសាងសង់ ត្រូវបានកំណត់ត្រឹមរយៈពេលបីឆ្នាំ គិតចាប់ពីថ្ងៃដែលភាគីរងគ្រោះ ឬតំណាងរបស់ខ្លួន ដាក់ទាមទារសំណងជាលើដំបូង ឬ ១០ ឆ្នាំ ក្នុងករណីបន្ទាប់ពីការខូចខាតបានកើតឡើងដំបូង។

ការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកផលិត ត្រូវបានកំណត់ត្រឹមតែបីឆ្នាំគិតចាប់ពីថ្ងៃដែលជនរងគ្រោះ ឬអ្នកតំណាងអាចទាមទារសំណងជាមុន ឬដប់ឆ្នាំបន្ទាប់ពីការខូចខាតដំបូង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើសម្ភារផលិតផល និងឧបករណ៍បំពាក់រួមបញ្ចូលទាំងសារធាតុដែលចាត់ទុកថាមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពនោះ រយៈពេលនេះ អាចត្រូវបានពន្យារពេលដល់ ២០ឆ្នាំទៀត។

សេចក្តីណែនាំអំពីសុពលភាពនៃការទទួលខុសត្រូវដែលត្រូវបំពេញ និងកាតព្វកិច្ចរបស់ភាគីពាក់ព័ន្ធថ្មីៗ ត្រូវគ្នានឹងសកម្មភាពដែលកំពុងកើនឡើង ដែលត្រូវបានគេមើលឃើញក្នុងវិស័យសំណង់។ នេះក៏អាចត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងបង្កើនការចំណាយលើការសាងសង់ ដោយតម្រូវការដើម្បីគ្របដណ្តប់លើហានិភ័យថ្មីទាំងនេះសម្រាប់អ្នកម៉ៅការសាងសង់ និងអ្នកម៉ៅការសាងសង់បន្ត។

ជំហានបន្ទាប់គឺ ការបង្កើតគោលនយោបាយពាក់ព័ន្ធដោយក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង ដើម្បីគ្របដណ្តប់លើហានិភ័យបែបនេះ។ គោលការណ៍ទាំងនេះ នឹងត្រូវប្រើទៅលើកត្តាដែលបង្កផលប៉ះពាល់ ប្រសិនបើអ្នកម៉ៅការសាងសង់ ឬអ្នកម៉ៅការសាងសង់បន្ត អ្នករចនាសិក្សាគម្រោង អ្នកផលិត ឬអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ បរាជ័យក្នុងការដោះស្រាយកង្វះខាតសំណងនៅពេលរកឃើញ (ក្រោយប្រគល់) ឬខកខានមិនបានសងជំងឺចិត្តដល់វិនិយោគិន ឬអ្នកទិញ។

ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង នឹងត្រូវការច្នៃប្រឌិតខ្ពស់នៅពេលបង្កើតគោលនយោបាយប្រកួតប្រជែង ដើម្បីគ្របដណ្តប់លើហានិភ័យទាំងនេះ។ ច្បាប់ស្តីពីសំណង់ ផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវឱកាសរកប្រាក់ចំណេញ ដើម្បីអភិវឌ្ឍសកម្មភាពរបស់ក្រុមហ៊ុន កែលម្អគោលនយោបាយ បង្កើនវេនប្រាក់ចំណេញ និងបង្កើនទំនុកចិត្តរបស់វិនិយោគិននៅពេលពួកគេចូលទីផ្សារ។ ក្នុងន័យនេះ ឧទាហរណ៍ក្នុងតំបន់ និងអន្តរជាតិ មានច្រើន ដែលក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងកម្ពុជាអាចទទួលបានពីការសម្របសម្រួលការធានារ៉ាប់រងសមស្របសម្រាប់ហានិភ័យទាំងនេះ។

សរុបសេចក្ដីមក ច្បាប់ស្តីពីសំណង់ មានគោលបំណងធានា និងការពារវិនិយោគិន និងអ្នកទិញគម្រោងសំណង់ដោយកំណត់រយៈពេលនៃការទទួលខុសត្រូវ និងការទទួលខុសត្រូវលើអ្នកពាក់ព័ន្ធក្នុងវិស័យសំណង់។ ឥឡូវនេះ វាគឺជាវេនរបស់ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ នៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ ហើយសម្របខ្លួននៃផលិតផលរបស់ពួកគេទៅនឹងច្បាប់ថ្មី៕

អំពីអ្នកនិពន្ធ៖

លោក Charles AMAR មានបទពិសោធន៍យ៉ាងច្រើនក្នុងគ្រប់ ទិដ្ឋភាពនៃច្បាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអចលនទ្រព្យ ដោយផ្តោតជាពិសេសលើបញ្ហាដែលទាក់ទងទៅនឹងការវិនិយោគអចលនទ្រព្យ ការអភិវឌ្ឍគម្រោង ការសាងសង់ និងការគ្រប់គ្រងទ្រព្យសម្បត្តិ។

គាត់​តែងតែ​ផ្តល់​ប្រឹក្សា​ដល់​អតិថិជន​ក្នុង​ស្រុក និងបរទេស​ដែល​ចង់​ស្វែងរក​ការ​ប្រឹក្សា​ជំនាញ និងដំណោះស្រាយ​ដោយ​ភាព​ច្នៃ​បង្កើត​លើ​ប្រតិបត្តិការ​សំខាន់ៗ និងស្មុគស្មាញ​ទាក់ទង​នឹង​ទ្រព្យសម្បត្តិ ទាំង​​ក្នុង​ដំណាក់​កាល​អភិវឌ្ឍ ឬការ​រៀបចំ​ផែនការ។

សមត្ថភាព និងជំនាញ​របស់​គាត់​អាច​បំពេញ​ការងារ​ដោយ​ពេញលេញ​ទៅ​លើ​គម្រោងអចលនទ្រព្យ​មិន​ថា​ជា​លំនៅដ្ឋាន (បុរី ខុនដូ) ការិយាល័យ ផ្សារ​ទំនើប​សណ្ឋាគារ ឃ្លាំង សម្ភារឧស្សាហកម្ម រហូត​ដល់​ចំណត​ឡាន៕

លោក Charles AMAR បច្ចុប្បន្នធ្វើការជាទីប្រឹក្សាពិគ្រោះយោបល់ជាមួយ Sarin & Associates ដោយធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយ DFDL។

សម្រាប់ព័ត៌មានលម្អិត សូមទំនាក់ទំនងគាត់តាមរយៈអាសយដ្ឋានដូចខាងក្រោម៖

លេខ ៣០ មហាវិថីព្រះនរោត្តម អគារ Bred Bank ជាន់ទី៤ សង្កាត់ផ្សារថ្មី៣ ខណ្ឌដូនពេញ (ប្រអប់សំបុត្រលេខ ៧) ភ្នំពេញ ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។

ទូរស័ព្ទ +855 23 210 400 ទូរស័ព្ទដៃ +855 68 68 66 02  អ៊ីម៉ែល charles.amar@dfdl.com

ការ​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​នេះ​គឺ​សម្រាប់​ជា​ព័ត៌មាន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ វា​មិន​​​ផ្តោត​ទាំង​ស្រុង ហើយ​ក៏​មិន​មែន​ជា​ការ​ប្រឹក្សា​យោបល់​​ផ្នែក​ច្បាប់​​ឡើយ។ អ្នក​ត្រូវតែ​ស្វែងរក​ការ​ប្រឹក្សា​យោបល់​ជាក់លាក់​ដែល​សម​ស្រប​តាម​​លក្ខខណ្ឌ​របស់​អ្នក។

​​​​ព័ត៌មាន​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ​ផ្តល់​ជូន​សម្រាប់​គោលបំណង​ព័ត៌មាន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​មិន​មាន​គោលបំណង​​ជា​ការ​ផ្តល់​ប្រឹក្សា​យោបល់​ផ្នែក​ច្បាប់​ណា​មួយ​ឡើយ។ ការ​ប្រឹក្សា​យោបល់​ផ្នែក​ច្បាប់ គួរ​តែ​ទទួល​ពី​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ច្បាប់​សម្រាប់​គ្រប់​ស្ថានភាព​ជាក់លាក់។ លើកលែង​តែ​មាន​ការ​បញ្ជាក់​ផ្សេង​ពី​នេះ​ លោក Charles Amar គឺ​ជា​ម្ចាស់​កម្មសិទ្ធិ​លើ​អត្ថបទ​នេះ។ ប្រសិនបើ​អ្នក​ចង់​ផលិត​ឡើង​វិញ ឬ ប្រើ​អត្ថបទ​ ឬ ផ្នែក​ណាមួយ​​របស់​អត្ថបទ​នេះ វា​គឺ​ជា​ការ​ទទួល​ខុសត្រូវ​របស់​អ្នក​ក្នុង​ការ​យល់ព្រម​​ពី​ម្ចាស់​អត្ថបទ​ជា​មុន​សិន​ប្រសិន​បើ​ចាំបាច់។

 ប្រែសម្រួលក្រៅផ្លូវការដោយ ទស្សនាវដ្តីសំណង់ និងអចលនទ្រព្យ

• ចំណេះដឹង និង បទពិសោធន៍
• ច្បាប់ និងបញ្ញាត្តិ